اگر از بام تا شام مشغول نوشتن و ترجمه و فکرکردن به این دو نبودم، الآن اون‌قدر توان ذهنی داشتم که یادداشتکی بنویسم وبلاگی. ولی خب، هر برهه‌ای از زندگی یک جوره و این برهه هم این‌جوره. و آخر بگذرد این نیز هم زود. وبلاگ‌هاتون رو می‌خونم، همون‌طور که بالی در جریانه.
چقد خوب
:))