تو این عید من تفریح به خودم ندیدم. البته خیلی خوش گذشت. پروژۀ کاری جذابی داشتیم که انجام تیمی‌ش باعث شد خیلی خوش بگذره. اما درنهایت کار بود و خبری از استراحت و تفریح نبود. از امروز هم کار کارمندی باز شروع می‌شه. بله، روزهایی که شما تعطیل‌اید، من سر کارم. چند روز پیش دربارۀ این‌جا، و فضای مجازی به‌طور کلی، بالأخره به یک تصمیم نهایی رسیدم که قراره امسال عملیاتی‌ش کنم. من این‌جا رو می‌خوام که گاهی بیام یه زری بزنم، یا برای یکی دو نفر کامنت بذارم و کامنت‌هاشون رو بخونم و برم. پس کار خاصی لازم نیست بکنم و کلاً باید بگام بره. تصمیم مهم‌تر اینه درواقع که امسال فقط از جهان واقعی دوست پیدا کنم و دنبال دوست در فضای مجازی نگردم. حضورم در توییتر رو هم پررنگ‌تر میکنم تا مستند کنم واکنشم به، و عقاید و افکارم دربارۀ اتفاقات جهان رو. خلاصه که همین.
خلاصه که خوشحالم هستی و می نویسی چه زیاد بیای و چه کم, هم از خوندنت لذت میبرم هم قبلا هم بهت گفتم چیزی ازت یاد میگیرم.
من مجازی چندتا دوست خیلی صمیمی پیدا کردم ولی خیلی سال قبل و راستش احساس میکنم به مرور زمان شکل گرفتن اون روابط خیلی بعیده پیش بیاد به خیلی دلایل و گذاشتن تمرکز اون طرف تصمیم درست تری هست
قربونت :*
توئیتر عنه
خیلی عنه. منتهی اگر آدم بتونه درگیر نشه خیلی با جو و روال توییتری، گاهی می‌تونه مفرح باشه چرخیدن توش.
حضور افرادی که قصد دارن نظر شخصی خودشون رو به زور به جامعه القا کنند. افرادی که مزاحمت مجازی (سایبر بولی ) ایجاد می‌کنند، افراد کنترلگر و خودشیفته و کسانی که فکر می‌کنند صرف سطح هوشی بالا یعنی از بقیه برترند و برای مردمان ساده کوچه و خیابان گاهی هیچ ارزشی قائل نیستند. البته حسنهای خودش رو هم داره که کم هم نیست ولی سوال شما شباهت بلاگ با توئیتر از دید یه آدم معمولی مثل من بود. ضمناً هر دو می‌تونه اعتیادآور و مخرب و زمانبر هم باشه.
توییتر از این لحاظ‌ها که می‌گی واقعاً سمّه. شاید واقعاً هیچ چیز خوبی نداشته باشه. اما من هم اون‌جا نه اون‌قدر فعال‌ام نه فالوئر دارم نه هیچی :)) مثل کبریت بی‌خطره.
توییتر خوشم نمیاد .
برا ما فقیر فقرا همبن جا محبت بکن بنویس.منت میزاری رو سر ما .
تصمیمتون عالیه.توئیتر ولی خودش عین همینجاس
از چه لحاظ مثل همین‌جاست؟